Tegenwoordig rij je met 100 km/ uur over de snelweg over de rivier bij Renkum. Maar tot 1972 kon je alleen met het veerpont over de rivier heen en weer.
Sinds 2015 is het veer opnieuw in de vaart genomen als voet- en fietsveer door Uit®waarde, het recreatieschap wat onder andere pontjes heeft op de Waal, Maas, Linge en Neder Rijn/Lek. Tussen de Parenco, papierfabriek, en de Jufferswaard in ligt nu de loopbrug naar het voet- en fietsveer tussen Renkum en Heteren. Het pontje kan per keer 12 wandelaars en fietsers overzetten. Het wordt bemand door vrijwilligers en is elektrisch aangedreven.

Data by OpenStreetMap.org contributors under CC BY-SA 2.0 license

Vaarschema: https://www.uiterwaarde.nl/pontjes/renkum-heteren/
Tot 1973 was er een autoveer die de verbinding Renkum – Heteren verzorgde. Dit was dit de enige verbinding tussen Heteren en Renkum.

Na de opening van de verkeersbrug (A50) over de Rijn in 1972 bij Heteren liep de klandizie voor de pont snel terug en was de pont niet langer rendabel en is uit de vaart genomen.
Het autoveer was een gierpont.
Een gierpont is met een kabel bevestigd aan een punt in het midden van de rivier op de bodem. Door het schip schuin op de stroming te draaien, zal de boot door de stroming de overkant bereiken. Voor een snelle oversteek heeft de pont later ter ondersteuning een dieselmotor gekregen.
Historie van het Renkums veer
Het bestaan van het Renkums veer is voor het eerst benoemd in een pachtfactuur aan de familie Lippits in 1709 die het veer exploiteerde tot 1837.
In 1837 is het veer verkocht aan de burgemeester van Heteren Steven Roets die het in 1842 weer verkocht aan Jan Boll, timmerman uit Renkum.
Jan Boll heeft de Veerweg, de veerstoep en de losplaats aan de Rijn aangelegd en aansluitend een grotere pont in de vaart gebracht waarmee ook paard, wagens en vee naast passagiers over te zetten zijn. Door vererving kwam de pont in 1887 in eigendom van Gerhard van den Bergh en zijn familie die de exploitatie verpachtten.
In vroeger tijden stond op de veerstoep een bel om de pont te roepen als hij aan de overkant was. Ook was er een waterpomp voor de veerman en voor de reizigers om hun dorst te lessen.
In 1944 zijn de kabels van de pont doorgeknipt en is de pont afgedreven naar Rhenen waar hij later is teruggevonden onder de vernielde spoorbrug. De reserve pont werd toen ook afgezonken in de haven van Van Gelder Papier.
In 1945 is de pont als autoveer opnieuw in de vaart
genomen. Van 1945 tot 1972 was Toon Niels de
veerman.
Tot aan het uit de vaart nemen van de pont in 1973 is in het veerhuis door de ouden van dagen uit Renkum dagelijks gekaart.
Bloesembedevaart
De drukste dag van het jaar voor de pont was de dag in Mei van de bloesembedenvaart gelopen vanuit de Mariakerk in Renkum en bezocht door veel mensen uit de Betuwe.


Bron: https://www.meertens.knaw.nl/bedevaart/bol/gallery/620/587
Rijnzwembad
Naast de veerstoep van het autoveer in Renkum lag voorheen het Rijnzwembad, een stalen kooi in de Rijn waarin men veilig kon zwemmen. Aan de kooi was een loopbrug en een plankier vastgemaakt waarop kleedhokken stonden.
Tijdlijn historie Renkums veer
Bronnen
- de “Echo’s van de zes dorpen”
- Info Historisch Genootschap Redichem
- Bibliotheek Renkum en Oosterbeek