De Zwarte Kolk is het begin van de Papiermolenbeek, dus de plek waar de belangrijkste sprengkop van deze beek zich bevindt. Op oude kaarten uit de 17e eeuw staat deze kleine plas duidelijk aangegeven en ook op een profielkaart is hij duidelijk te zien. Ook andere sprengkoppen verderop hebben water gegeven aan de Papiermolenbeek. De Zwarte Kolk is nu drooggevallen.
De Papiermolenbeek is de langste beek van de drie beken in het Heelsums Beekdal, doch helaas is zij heden niet of nauwelijks meer watervoerend. De lage grondwaterstand door de klimaatverandering en het grootschalig oppompen van grondwater voor de watervoorziening (La Cabine aan de Amsterdamseweg) zijn hiervan de oorzaak. Rond het Wildforsterhuis is in de veertiende eeuw een gracht gegraven. Vanuit de toenmalige beek werd het water omgeleid en bovendien werd richting de Zwarte Kolk gegraven om voldoende water te krijgen. Nadat Anton II graaf van Aldenburg en heer van Doorwerth in 1726 het Wildforstergoed had gekocht, liet hij twee jaar later de huidige Heelsumsebeek (of Nieuwe Beek) graven en stichtte in dat jaar aan deze beek vier papiermolens: de beide Kabeljouwse molens en de beide molens op de Drieskamp. De Papiermolenbeek stroomt in deze Heelsumsebeek uit en daarmee is de naam verklaard.
