Het Heelsums Beekdal is al sinds 1840 in trek bij kunstenaars, die onder de indruk zijn van dit gebied en dat op doek of papier proberen vast te leggen. Het betreft dan met name het spaarzaam bewoonde gebied van Laag en Hoog Wolfheze (1,5 km ten zuiden van het huidige dorp Wolfheze), met zijn bijzondere combinatie van oude bewonings- cultuur en mooie natuur in een geaccidenteerd terrein met heidevelden, eeuwenoude eiken en kabbelende sprengenbeken.
Regelmatig kiezen we een werk van deze kunstenaars uit, bespreken dit en geven we wat achtergrondinformatie over de betreffende kunstenaar.
Schilderij van Cornelis Kuypers
Deze marouflé is een mooi klein werk van Kuypers, waarbij de Heelsumse beek in volle glorie aanwezig is. Marouflé is de benaming voor een schildering met een textiele drager verlijmd op een paneel, dus hier een olieverfschildering op doek en dat doek is op een houten paneel gelijmd.
We zien hier het landschap zoals het in het begin van de vorige eeuw was, nog niet aangetast door de aanleg van wegen zoals de A50. Het is een stemmingsvol schilderij van een mooi stukje van het beekdal dat een heerlijke rust uitstraalt en waar je de stilte voelt.
Kuypers wordt vooral bekend door zijn wazige, dromerige afbeeldingen van het landschap en zijn bijzondere zilvergrijze en groene kleuren, die hij zelf vervaardigt. Beiden zijn op dit schilderij royaal aanwezig. Het typische groen wordt in zijn gehele oeuvre aangetroffen, iets wat zijn schilderijen helaas ook wel wat eentonig maken. Voordat Kuypers naar Renkum komt woont hij in Rijswijk, waar hij kennis heeft gemaakt met het werk van de meesters van de Haagse School. Men ziet Kuypers dan ook wel eens als ‘de schakel tusschen de Geldersche en Haagsche scholen …’ (De Boer, 1911). Aan de Veluwezoom wordt in zijn schilderijen de kleur krachtiger, warmer en de tekening van de dingen pittiger.
Cornelis Kuypers (1864-1932) is een telg uit een bekend Gorkums schildersgeslacht. Vader en grootvader zijn eveneens kunstschilders. Hij is leerling van de Quellinusschool te Amsterdam en daarna van zijn vader J. Kuijpers. Hij heeft in veel verschillende plaatsen gewoond, waaronder van eind 1896 tot 1910 in het dorp Renkum. In 1902 is hij daar nauw betrokken bij de kunstvereniging Pictura Veluvensis (1902-1935) en daarna is hij een regelmatige exposant bij de jaarlijkse tentoonstellingen. Op de internationale tentoonstellingen van 1907 en 1911 te Barcelona wordt hij bekroond met respectievelijk brons en een eervolle vermelding. Kuypers is een landschapschilder pur sang. Zijn werken zijn vaak gestoffeerd met werkers, maar ondergeschikt aan de totaliteit der natuur. Na zijn 14-jarig verblijf in Renkum verhuist hij naar Den Haag, woont hij weer kort in Rijswijk en overlijdt in Soest.